امروز می خوام در مورد یکی از معذلات بزرگ جامعه بشری براتون مطلب بِیذارم!!
رفع حاجت برای فضانوردان که در شرایط بی وزنی کار میکنند بسیار مهم است.
چرا که اگر مواد دفع شده به گونه ای مناسب دفع نشوند،
در فضای درونی سفینه معلق خواهند ماند.
آپولو 10، سفینه ای بود که ناسا آن را با موفقیت در سال 1969 در مدار ماه قرار داد.
این سفینه 3 فضانورد به نامهای "توماس استنفورد"، "جان یانگ" و "یوجین سرنان" را حمل میکرد.
سیستم رفع حاجت به این صورت بود که آنها می بایست عمل دفع را در یک کیسه انجام می دادند.
درب آن را مهر و موم می کردند. سپس آن را با ماده ضد عفونی کننده مخلوط کرده
و همه را در کیسه زباله می گذاشتند.
با توجه به اینکه این عملیات در شرایط بی وزنی انجام می گرفت، نیاز به مهارت بالایی داشت.
حالا پس از 44 سال، ناسا، مکالمات ضبط شده رادیویی سرنشینان آپولو 10 را
از طبقه بندی محرمانه خارج کرده و آن ها را منتشر نموده است.
در میان هزاران خط گفت و گوهای عادی و البته مملو از کلمات خوب و زشت،
به بخش جالب و خنده داری می رسیم که
تصویری از آن در عکس آورده شده و ترجمه آن به شرح زیر است:
توماس استنفورد: اوه، کار کی بود؟
جان یانگ: چی کار کی بود؟
یوجین سرنان: چی؟
توماس استنفورد: کار کی بود؟ (خنده)
یوجین سرنان: این دیگه از کجا اومده؟
توماس استنفورد: سریع به من یک دستمال بدین. یه تیکه پِشکل تو هوا معلقه. 
جان یانگ: کار من نبود. این مال من نیست.
یوجین سرنان: فکر نکنم مال من باشه.
توماس استنفورد: مال من یه کمی سفت تر از اینه. بندازش بیرون. :|
جان یانگ: یا خدا
در کنار اینکه حالا می دونید فضانوردی کاری بسیار دشواریه،
حالا خودتون حدس بزنید این دست گل کدامیک بود...؟؟ (معما:))
منبع:
