معلم : شعری که گفتم حفظ کنیدو بخون
دانش آموز: یادمون نیست ...
معلم : اولش اینه
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
دانش آموز: بــَــلد نیستیم
معلم:این شعر ساده رو هم نتونستی حفظ کنی؟!
دانش آموز: مشکل داشتم مادرم مریضه و گوشه ی خونه افتاده ،
پدرم واسه بدهی زندونه و مخارج درمان مادرمم بالاست،
من بیرون از خونه کار میکنم و باید کارای خونه رو هم انجام بدهم
معلم: همین؟باید شعر رو حفظ میکردی مشکلات تو به من مربوط نمیشه!
دانش آموز :
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
