سـربـاز بايـسـتـي هـمـيـشـه آمـاده بـه خـدمـتِ مـولاش بـاشـه..
هـرچـقـدر کـه الان در نـبـودشـون خـدمـت کـنـيـم در بـودنـشـون چـن بـرابـر مـيـشـه .. امـا اگـه دس رو دس گـذاشـتـه و اون زمـان مـنـتـظـره مـعـجـزه از خـودمـون بـاشـيـم اشـتـبـاه کـرديـم!
من خدا رو قبول دارم وبه خاطر همه چيزايي که بهم داده ازش تشکر مي کنم نمازم هم ميخونم امام زمانم قبول دارم و به خاطر اين که هرشب پيش خدا براي ما آمرزش مي طلبه ازش ممنونم اما به نظرم مياد نه خدا رو نه امام زمانو دوست ندارم.
از هرکي هم بگي پرسيدم که چيکار کنم دوسشون داشته باشم اما گفتن داري دروغ ميگي مگه ميشه؟
با اين حساب من اصن به شهادت فک نميکنم چه برسه به اين که فک کنم توابين کارشون درست بوده يا نه!
اول يکي بايد بهم بگه چيکار کنم که از ته ته ته قبلم خدا رو دوست داشته باشم که بعدش امام زمانو دوس داشته باشم بعدشم به اين فک کنم خب حالا وقتي امام زمان ظهور کرد براش چيکار کنم؟!
قل هل تربصون بنا الا احدي الحسنيين
آرزو بر جوانان عيب نيست.
اونايي که بعدا به درد مي خورن الان هم به فکر يادگرفتن هستند.
اما از نظر من اون چيزي که بايد ياد بگيريم مثلا نحوه ي استفاده از سلاح جنگي و... نيست.
بايد ياد بگيريم ايمان داشته باشيم
و با "خودمون" مبارزه کنيم
کد:
5771
کدم عوض شد!
6111
چه رندن!
